facebook
De kritische vragen die niemand stelt aan Thierry Baudet

De kritische vragen die niemand stelt aan Thierry Baudet

Thierry Baudet heeft een Januskop. Hij heeft twee gezichten. Hij is het rebelse gezicht van een snelgroeiende beweging en weet de juiste tonen te raken. Maar tegelijkertijd flirt hij wel degelijk met discutabele ideeën. Ondertussen vragen journalisten daar niet naar.

Thierry Baudet is nieuw, slim en sexy, althans volgens zijn fans. Hij weet gevoelige onderwerpen aan te snijden en lijkt een intellectueel  te zijn. Voor wie sympathie heeft voor de PVV is hij toch wat minder ordinair en belegen dan Wilders en diens fractie. Voor andere conservatieven legitimeert hij zijn standpunten met een intellectualistisch sausje. Daarboven spreekt hij zich uit tegen het establishment, kortom een mix die succes bijna garandeert. Dat blijkt uit zijn knappe verkiezingsresultaat en stormachtige opkomst in de peilingen.

Maar er zijn nogal wat vraagtekens te plaatsen bij het verhaal van Baudet zijn Forum voor Democratie. Gek genoeg worden die vraagtekens niet of nauwelijks geplaatst door journalisten die Thierry Baudet interviewen.  Wat vooral opvalt is dat hij zich in de ‘Mainstream Media’ anders uit dan op social media, de vraag is waarom? Daarom in dit blog een paar voorzetjes. De vragen die ik stel mag elke journalist gratis en zonder bronvermelding overnemen.

Baudet heeft een paar stokpaardjes die hij steeds herhaalt; het Partijkartel, Oikofobie, en Cultureel-Marxisme, ik beschreef al eerder dat dat niet zoveel betekent maar wil er graag nog even op terugkomen. Na elk onderwerp sluit ik af met een vraag die elke zelfrepecterend journalist wat mij betreft aan Baudet moet vragen mocht hij de man een keertje spreken:

Het Partijkartel

Misschien wel het standpunt van FvD dat het beste aankomt. In één woord doen Baudet en de zijnen een aanval op de gevestigde orde/elite/ het establishment. En met name op de bijbehorende banencaroussel, een argument waar ik ook niet ongevoelig voor ben. Het punt zit hem in het tweede deel van deze samengestelde term. ‘Kartel’ suggereert dat het allemaal weloverwogen samenspanning is, nogal onwaarschijnlijk voor wie de politiek een beetje volgt. Een logische vraag aan Baudet zou dan ook zijn:

In een democratie is een elite feitelijk de politiek, maatschappelijk en culturele top. Waaruit blijkt dat zij samenspannen en hoe kunt u dat bewijzen?

Oikofobie

Met de sociaal-wetenschappenlijke theorie van oikofobie vestigde Thierry Baudet zijn naam. Oorspronkelijk komt de term oikofobie uit de psychologie. Het betekent de angst voor het eigen huis, of de eigen omgeving. Zelfs in de psychologie is deze aandoening nauwelijks bewezen. In 2004 schreef de Britse conservatief Roger Scruton het boek England and the Need for Nations en gaf hij een culturele betekenis aan deze term waarvoor hij geen enkele wetenschappelijke onderbouwing gaf. In 2013 schreef Thierry Baudet dit idee ongeveer over in zijn boekje ‘Oikofobie en de Angst voor het Eigene‘ en verklaarde hij zichzelf kort daarna tot de belangrijkste intellectueel van Nederland. Oikofobie is dus een term die wetenschappelijkachtig klinkt maar geen enkele wetenschappenlijke basis kent. De mentor van Baudet Paul Cliteur muntte in 2017 de term ‘occidentofobie’, deze term suggereert hetzelfde maar is vermoedelijk bedacht om de site occidentofobie.nl in het leven te roepen. Dit omdat oikofobie.nl al geregistreerd was, zo kan FvD met terugwerkende kracht toch nog een een sociaal-wetenschappenlijk sausje over deze pseudowetenschappenlijke theorie gieten. De vraag aan Baudet zou moeten zijn:

U bent de vaandeldrager van de term ‘oikofobie’ in Nederland. Een begrip dat duidt op een soort gezamenlijke zelfhaat. Deze term stamt uit de psychologie. Kunt u dit idee sociaal-maatschappelijk onderbouwen met wetenschappelijke onderzoeken of is het slechts een mening?

Cultureel-Marxisme

Deze term gebruikt Baudet in veel van zijn tweets. Het is zoiets dat ook weer lekker intellectualistisch klinkt, en het is een aanklacht. Waartegen precies? Dat doet er niet toe, het is anti-establishment. Het betekent ongeveer dat de links-liberale elite een kosmopolitisch wereldbeeld (ook al zo’n holle frase) wil opdringen aan iedereen die verliest van het globalisme. Wie dat precies zijn en waarom maakt Baudet niet duidelijk. Het is een idee dat vaak hand in hand gaat met de theorie van het omvolken. Ook daar geldt de vraag ‘Wie en Waarom?’. Het gedachtengoed dat achter Cultureel-Marxisme ligt kent geen enkele onderbouwing (hier een aardige uitleg), is populair onder rechts-extremisten en was een belangrijk argument van Anders Breivik in diens epistel na zijn afschuwelijke aanslag. Een vraag die journalisten dus móeten vragen is:

Wat is Cultureel-Marxisme? Kun je het bestaan aantonen? Wie maken zich er schuldig aan en waarom is het een gevaar?

Baudet en Europa

In bovenstaande tweet koppelt Baudet de EU aan dat zogenaamde cultureel-marxisme. Hij beweert zelfs dat de EU erop uit is Europese beschavingen te vernietigen! Ondertussen heeft de EU belachelijk veel gesubsidieerde projecten waarme streekproducten, talen en tradities ondersteund worden dus een terechte vraag zou zijn:

Hoe en waarom vernietigt de EU de EU?

Thierry Baudet en Twitter

Thierry Baudet heeft er nogal een handje van om onzin te retweeten op Twitter. Vaak berichten die bovengenoemde termen bevatten of fake nieuws en/of hoaxes blijken te zijn. Dat kan iedereen natuurlijk overkomen (het gebeurt mij ook heel af en toe), maar bij Thierry zit er een lijn in. De berichten die hij retweet hebben altijd meer likes dan kritische reacties en waarschijnlijk ook meer lezers. Deze berichten versterken per definitie zijn gedachtengoed. En ongelukje zit in een klein hoekje. Maar als je als prominent politicus een ongelukje hebt, moet je dan niet voorzichter worden? Of ben je misschien een beetje dom als je keer op keer nepberichten retweet?

Zoals ik al stelde, een ongelukkige retweet kan iedereen gebeuren. Maar als het je structureel overkomt, ondanks alle kritiek betekent het wat anders. Je leest die stukken dus en retweet ze bewust.  Fanatieke Baudet-critici beweren dat hij aan dogwhistling doet (net als Trump). Allicht een complottheorie: Dogwhistling betekent iets als ik denk aan je, maar kan het niet hardop zeggen. Maar ook als je van de goede bedoelingen van Baudet uitgaat blijven er vragen over:

Waarom retweet je keer op keer gekende racisten en holocaust-ontkenners om je gelijk te bewijzen? Is dat onoplettendheid of zit er meer achter?

Aan het eind van dit betoog blijft er voor mij maar één relevante vraag over, die is niet aan Baudet maar aan het journaille: Waaróm worden deze vragen niet gesteld aan Thierry Baudet, fractievoorzitter van Forum voor Democratie? Ik kan zelf maar een paar logische verklaringen bedenken op volgorde van (mijn) waarschijnlijkheid:

  1. Er zijn vooraf afspraken gemaakt over te bespreken onderwerpen.
  2. De journalisten die tot nu toe een interview met Baudet hadden (of mochten hebben) zijn slecht geïnformeerd.
  3. Journalisten zijn als de dood om aan demoniseren te doen, ze lijden onder ‘De Vloek van Fortuyn‘.
  4. Journalisten zijn ook maar mensen, welwillige journalisten krijgen makkelijker toegang tot Baudet en zijn misschien ook wel fan. Zeg maar een beetje aanbidding gecombineerd met ‘all of the above’.

Afgezien van van hierbovengenoemde verklaringen begrijp ik absoluut niet waarom de pers niet kritischer is richting Baudet. Gezien het feit dat er toch wat verontrustende signalen zijn rond de motivatie van Baudet en Forum voor Democratie, die hij in mijn ogen selectief uit, verdient het Nederlands electoraat beter.

@Woutel

Waardeer dit artikel!

Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.

Mijn gekozen donatie € -

Share

13 thoughts on “De kritische vragen die niemand stelt aan Thierry Baudet

  1. Interessant. helder en goed uitgedacht. Eigenlijk alles wat ik me in m’n achterhoofd afvroeg maar dan duidelijk en samenhangend verwoord. Vind niet alles wat meneer Baudet te melden onzin, maar hij krijgt af en toe van die rare Trump-neigingen…

  2. L. S.,
    Ik ben het eens met de meeste zaken in dit stukje. Wat me ook al eerder was opgevallen, is dat Baudet een paar vreemde dingen doet die een echte intellectueel niet doet. Over hoe vrouwen (lekker algemeen) zich in de regel gedragen in een bepaalde situatie, zegt hij: “Dat is toch gewoon zo?” Dat is een intellectueel of wetenschappelijk buitengewoon slechte manier van je punt maken. Daar wordt hij niet op ondervraagd.
    Natuurlijk kun je iets mooi vinden of niet, maar om van Le Corbusier nu te zeggen: “Dat is toch een vreselijke architect?”, is ook weer zo’n emotioneel geladen, niet onderbouwde en onder kenners onhoudbare stelling. Daarover worden hem evenmin vragen gesteld. Over kunst heeft Baudet trouwens allerlei vreemde meningen; beeldende kunst moet figuratief en vooral geen verwerpelijk “abstract expressionisme” zijn. Ook dat komt regelrecht uit de koker van Roger Scruton, zonder dat Baudet er maar iets van zichzelf aan heeft toegevoegd. Kunstkenners zouden hem daar eens even flink over aan de tand moeten voelen.
    Tenslotte dit: we leven godzijdank in een land waarin je alles kunt zijn wat je wilt en je je op elke manier vrij kunt voelen. Dat is een van de grote verworvenheden van onze maatschappij.
    Het is uiteraard geen wetenschappelijk onderbouwd vermoeden, maar als ik Baudet met een dromerig met een romantisch kletsverhaal aan het zakje lavendel in zijn raamkozijn zie ruiken, zie hoe hij zichzelf als een krolse kat over zijn babyvleugeltje heeft gedrapeerd, of kijk naar het wufte huppeltje waarmee hij naar de microfoon in de Tweede Kamer huppelt om met een lulig egotripje een paar zinnen in slecht Latijn it te kramen, hoor mijzelf steeds dezelfde vraag stellen. Is Baudet een kryptohomo die zo met zichzelf en zijn image in de knoop zit dat hij het niet toe wil of kan geven? “Jongen, kom nou toch! Dat is toch in Nederland allang geen issue meer. Zou het nu niet enorm bevrijdend werken om gewoon uit de kast te komen? Dat lijkt me zoveel makkelijker voor je.”
    Maar goed, deze zogenaamde intellectueel wordt over die vermeende intellectualiteit helemaal niet aan de tand gevoeld. Dat zou eens moeten gebeuren. Baudet is een raar soort poseur die feitelijk in zo ongeveer alles terug wil naar de tijd toen er nog geen electriciteit was. Een voorbije tijd toen alles nog echt en mooi was. Romantische onzin. Maar ondertussen wel vervaarlijk rechtse standpunten uitventen waarop hij ook nauwelijk, of niet voldoende wordt aangevallen.
    On va voir…..

  3. Baudet roept wat op dat moment het beste uitkomt, en dat is een sterk wapen als je een publiek hebt dat niet wakker ligt van gebrek aan consistentie, maar wel van de vermeende mondiale samenzwering van George Soros, de Rothschilds & de Bilderbergers.
    Ook in zijn kritiek op de EU is er nu eens sprake van een proces dat de nationale democratie ondermijnt, en dan weer van ‘vijanden’, die met achterbakse plannen doelbewust de nationale democratie ondermijnen. Baudet heeft weleens gezegd dat alleen hij begrijpt dat de EU fundamenteel onhervormbaar is, maar het zou desalniettemin aardig zijn als hij een poging zou wagen ons deelgenoot te maken van zijn gedachtengang. In de argumentatie over het proces van Europese integratie die ik tot dusverre hoorde, wordt één heel oude integratietheorie (het neofunctionalisme) als adequate beschrijving van de historische werkelijkheid gepresenteerd. Ik vind dat weinig overtuigend, zie p.13-15 in het leesfragment hieronder:
    http://wereldbibliotheek.nl/upload_fragmenten/9789028423756.lf.1.ElastichEuropa_Handelseditie.pdf

  4. Prima column, Woutel; heb het met smaak geconsumeerd. Graag meer hiervan.
    Thierry Baudet koketteert graag en veelvuldig met andermans termen en gedachtengoed, zonder daar iets substantieels aan toe te voegen. Baudet is eerder een doodgewone copycat dan “de belangrijkste intellectueel van Nederland”, want hij mag dan meer geschreven dan ik , maar tegelijkertijd heb ik hem tot nu toe eigenlijk nog niets origineels aan het vaderlandse en internationale wetenschappelijke en culturele erfgoed zien of horen bijdragen: Veel geblaat, maar weinig wol. Ik lees duizendmaal liever de columns van iemand zoals Karin Spaink, dan het intellectualistische gefröbel van een Baudet. Onze Thierry is te laf om, gelijk Don Quixote, windmolens te bevechten, maar hij houdt ze daarentegen wel draaiende met zijn niet aflatende verbale flatulentie.

    Groetjes van Cor.

  5. Twee citaten uit jouw stuk: “Oikofobie is dus een term die wetenschappelijkachtig klinkt maar geen enkele wetenschappenlijke basis kent.”
    Waar beweerd Thierry dat het een wetenschappelijke term is? Omdat jij dit zo graag met minachting wetenschappelijkachtig (is dit een woord trouwens?) noemt moet hij er wetenschappelijke basis voor geven, beetje vreemd vind ik
    en
    “Het gedachtengoed dat achter Cultureel-Marxisme ligt kent geen enkele onderbouwing”
    Waar is jouw onderbouwing van de term “vloek van fortuin”? of is dit dan ook maar een verzonnen term en dus slechts jouw mening?
    En het woord wetenschappelijk wat je zo graag gebruikt, kijk het even na op je spelling, dan weer met ‘n’ dan weer zonder pfff

    1. Wie kaatst, kan de bal verwachten: ‘Waar beweerT Thierry’, graag. Zo’n beetje de eerste grammaticaregel die je leerde. Stam plus -t.

  6. Hij is gek als een deur. Ik zou de media willen vragen waarom ze aandacht besteden aan een overduidelijk gestoorde narcist. Als ik ze een mail stuur krijg ik niet eens antwoord. “De correspondent” heeft mij zelfs geblocked. Iedereen is gek.

  7. We stemmen niet op de leden van de EU, en dat is een probleem. Dat wat door de Trojka, de Europese bank en de EU bediscusseerd word moet op zijn minst gepubliceerd worden zodat iedereen het kan lezen, daarna moeten we in Europa naar de stembus kunnen omdat als we het niet eens zijn met onze leiders we hun eruit moeten kunnen stemmen. Omdat de EU het hele democratische stemrecht bij het vuilnis hebben gezet zijn er mensen de politiek in gegaan die graag zelf een despoot zijn. Ze gebruiken de gevoelens zan machteloosheid bij de mensen hierdoor veroorzaakt om zich op te werpen als de helden die met sterke taal de situatie wel even zullen redden, en vergeet niet de wijzende vingers naar iedereen die het niet met hun eens is of anders is. Mensen denken dat ze met een despoot het ondemocratische EU kunnen bevechten. Dat is zoiets als denken dat moordenaars het beste een gevangenis kunnen runnen. En ik vraag me af wat de journalistieke opleidingen hun pupillen leren tegenwoordig. De economie is achteruit gegaan omdat er belastingsparadijzen voor de rijken gecreeerd zijn, willen we dat het gevolg hiervan nl dat de lagere inkomens opdraaien voor dit teveel aan belasting dat op hun verhaalt word veranderen dan zullen we toch moeten beginnen met de EU democratisch stemrecht afdwingen, naar mijn mening begint alles daar.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

UA-73562138-1